Öğreti̇m Strateji̇leri̇ni̇n ve Yetki̇nli̇k Temelli̇ Değerlendi̇rmeleri̇n Uyumlanması
Michael McDowell’ın makalesi eğitimde öğretim stratejilerinin ve yetkinlik temelli değerlendirmelerin uyumlanmasının önemi üzerinde duruyor. Öğrencilerin becerileri ve bilgisini ölçmek adına yeterlilik ölçeklerinin, özellikle de Robert Marzano’nun 4.0 ölçeğinin kullanımını vurguluyor. Bu ölçek 0.0 ile 4.0 aralığını kapsıyor, 0.0 öğrencinin temel yeterliliğe öğretmen desteğiyle dahi ulaşamayacağını gösterirken, 4.0 öğrencinin bilgi ve becerilerini çeşitli bağlamlarda aktarabilme yeteneğini temsil ediyor.
Makale öğretmenlerin öğretim ve geribildirim metotlarını, öğrencilerin bu ölçekteki konumuna dayalı olarak uyarlamalarını öneriyor. Örneğin, öğrenciler 2.0 seviyesinde temel bilgiyi oluştururken doğrudan öğretim ve düzeltici geri bildirime ihtiyaç duyarlar. 3.0’a ilerledikçe metot değişerek iş birliği yapma, grup tartışmaları ve problem çözmeye doğru yönelir. 4.0 seviyesinde ise becerilerin farklı durumlarda kullanılmasına teşvik eden uygulama temelli öğrenmeye odaklanılır. Ölçek 1.0 seviyesindeki zorlanan öğrenciler için yüksek etkili müdahaleler önerirken, 0.0 seviyesinde olanlara yönelik yeni stratejiler için beyin fırtınası yapılmasını öneriyor. McDowell bu eğitim yaklaşımını bisiklet sürmeyi öğrenmeye benzetiyor, ikisinde de farklı öğrenme seviyelerde farklı stratejiler gereklidir. Makale, öğretim yöntemlerini yeterlilik seviyesine uyumlamanın etkili öğrenme ve ilerleme için çok önemli olduğu sonucuna varıyor.
Kaynak için buraya tıklayın.
