Uzun Ekran Süresi, Çocukların Dil ve İletişim Becerilerini Olumsuz Etkiliyor
Sözel yetenekler, doğuştan gelen bir özellik değil, çocukların ebeveynleri ve bakıcılarıyla etkileşimleri yoluyla kazandıkları bir beceridir. Ebeveynler, çocuklarıyla konuşma ve okuma yoluyla onların dil gelişimini desteklerler. Ebeveynlerin, çocuklarını dikkatle dinlemesi ve ilgi göstermesi, çocukların kendilerini ifade etmelerinde ve anlamlı konuşmalara katılmalarında önemli bir rol oynamaktadır.
Güncel araştırmalar, çocukların özellikle küçük yaşlardan itibaren ebeveynleri ile yeterince vakit geçirmek yerine ekran başında uzun süre geçirmesinin dil ve iletişim becerilerini olumsuz etkilediğini gösteriyor.
JAMA Pediatrics dergisinde yayınlanan, 220 aile üzerinde yapılan Avustralya’daki bir araştırma, aşırı ekran süresinin çeşitli yaşlarda konuşma becerilerini engellediğini buldu. 18 aylıkken, her bir ekstra dakika ekran süresi ile 1.3 daha az çocuk seslenmesi arasında bir ilişki tespit edildi. 2 yaşındayken, bu durum 0.4 daha az konuşma dönüşüne yol açtı. Olumsuz etki en belirgin şekilde 3 yaşında ortaya çıktı; sadece bir ekstra dakikalık ekran süresi, 6.6 daha az yetişkin kelimesi, 4.9 daha az çocuk seslenmesi ve 1.1 daha az konuşma ile ilişkilendirildi.
Buna karşın teknoloji kullanımında denge bulunabilir. Esasen kullanıma bağlı olarak teknoloji çocukların iletişim ve sosyalleşme becerilerine her zaman zararlı değildir. Ebeveynlerin bu konuda dikkatli olmaları önemlidir. Teknoloji, çocukların iletişim ve sosyal becerilerini geliştirmek için bir araç olabilir, ancak yanlış kullanıldığında bu potansiyel zararlı olabilir. Örneğin, ebeveynler çocuklarıyla birlikte eğitici programlar izleyip tartıştıklarında, bu deneyim çocukların düşünme ve iletişim becerilerini artırabilir. Ancak, teknolojinin sadece bir bakıcı olarak kullanılması, çocukların gerçek insan etkileşimlerinden mahrum kalmasına neden olabilir.
Dil, sosyal etkileşimin önemli bir unsuru olarak, çocukların sağlıklı iletişim alışkanlıkları kazanması ve sosyal gelişimi için hayati öneme sahiptir. Ebeveynler, teknolojinin güçlü ve zayıf yönlerini değerlendirmeli ve aile için teknoloji kullanmayı modellemeleyerek sınırları belirlemelidir.