İnovasyon Çabaları K-12 Eğitimini Dönüştürmekte Neden Başarısız?
Amerika Birleşik Devletleri’nde (ABD) K-12 okullarının dönüşüm talepleri her geçen gün artıyor. Ancak, bu taleplerin çoğu okulların karmaşık ilişkiler ve beklentiler ağı (değer ağları) nedeniyle başarısızlığa uğruyor. Aileler, sendikalar, yükseköğretim kurumları ve devletin diğer kurumları, okulların önceliklerini belirlerken inovasyonun önünde büyük engeller oluşturuyor.
Eğitimde en yenilikçi yaklaşımlar, geleneksel eğitim sisteminin öncelikleriyle uyuşmuyor. Ustalık temelli öğrenme, kendi hızında karma öğrenme ve projelerle gerçek dünya deneyimleri gibi yeni modeller, geleneksel eğitimin birçok varsayımına meydan okuyor. Ancak, mevcut değer ağları bu yeniliklere direniyor. Ebeveynler, çocukları için en iyisinin ne olduğunu düşündüklerinde genellikle bildiklerine güveniyor. Öğrenciler ise mevcut sistemde “idare etmeyi” öğrenmiş durumda, bu yüzden oyunun ortasında kuralların değiştirilmesini istemiyorlar. Öğretmenler ve yöneticiler, yılların deneyimine dayanan mevcut sistemleri iyileştirmeyi tercih ediyor. Eğitim reformcuları ise geleneksel okulları iyileştirmek için harcadıkları çabaları bırakmaya isteksiz görünüyor.
Başarılı yeni okul modelleri, mevcut okulları dönüştürmek yerine yeni değer ağları oluşturarak ortaya çıkıyor. Yeni okul modelleri, mevcut sistemin değer ağlarını değiştirmek yerine, yeni bir değer ağı oluşturuyor. Sistemin dışında kalan öğrenciler için esnek programlar geliştiriliyor. Yeni okul modelleri ile okul bölgeleri, sanal okullar, alternatif eğitim programları ve kariyer ve teknik eğitim programları gibi yeni modelleri destekleyerek dönüşüme katkıda bulunulmaya çalışılıyor.