Öğrenme Merkezli Okul Yöneticiliği Modeli Eğitimi Gerçekleşti

Enstitü Sosyal, 7 Ağustos 2024’te özel okullarda farklı kademelerde görev yapan okul yöneticilerini ağırladı. 

Enstitü Sosyal, 7 Ağustos 2024’te özel okullarda farklı kademelerde görev yapan okul yöneticilerine yönelik “Öğrenme Merkezli Okul Yöneticiliği Modeli” başlıklı bir eğitim düzenledi. Eğitim, Enstitü Sosyal Genel Koordinatörü İpek Coşkun Armağan’ın açılış konuşması ile başladı. Dünyanın ve Türkiye’nin gündeminde önemli bir yer eden “öğrenme krizi” ile ilgili çalışmaların önemine dikkat çeken Armağan, Enstitünün “öğrenme” ilkesini çalışmalarının merkezine almaktaki amacının, bu krize karşı uygulanabilir çözümler sunabilmek olduğunu ifade etti.

Açılış konuşmasının ardından Enstitü Sosyal Araştırmacısı Turgay Öntaş, Enstitünün yayınlanan ilk raporunun da konusu olan “Öğrenme Merkezli Okul Yöneticiliği Modeli”ni tanıttı. Okullarda personel hiyerarşisi ve iletişimi içerisinde temel odağın ve hedefin “öğrenme” olmasının önemi üzerinde duran Öntaş, “öğrenme merkezlilik” kavramının, öğrenci ve öğretmen merkezli yaklaşımlarından daha kapsayıcı bir bakış sağladığını dile getirdi. Öğrenme merkezlilik kavramı içinde “yaş ve gelişim”, “öğrenme beklentisi”, “öğrenme çıktıları”, “izleme ve geri bildirim” unsurlarını açıklayarak öğrenme merkezlilik ile ilişkilerini kurdu. Okul yöneticilerinin, özellikle izleme ve geri bildirime ilişkin rollerinin önemini vurguladı.

Öntaş, öğrenme merkezli okul yöneticisinin “öğrenmeyi” merkeze alan rolüne değindi. Yöneticilerin iyi ilişkiler kurarak, denetleme ve geri bildirimi gözeterek sınıf ziyaretleri yapmasının, öğreneni görmesinin, öğreteni görmesinin ve öğrenme uygulamalarının niteliğini artırmak için gerekli düzenlemeleri yapmasının gerekliliğini vurguladı. Yöneticilerin bu düzeni kurabilmesi için “veri temelli” bir bakış açısına sahip olmaları gerektiğini belirtti. Veri temelli okul gelişimi için veri kullanım koşullarına (veri kapasitesi, veri kalitesi ve veriye ilişkin kurum kültürü) dikkat edilmesinin ve veri temelli politikalar, uygulamalar ve öğretim programları geliştirilmesinin önemine değindi. 

Öntaş, veri temelli okul gelişim aşamalarına değinerek öncelikle okulun değerlendirilmesi ve teşhisinin yapılmasının gerektiğini, ardından okulun önceliklerinin belirlenmesi ve kabul edilmesi aşamasının geldiğini ifade etti. Bu öncelik ve amaçların netleşmesinin ardından niyet ve uygulama aşamasında, somut hedefler belirleyerek uygulama yapılmasının ve son olarak uygulamaların izlenmesi ve çıktıların değerlendirilmesinin gerektiğini ifade etti. Bu süreçte  öğrenme merkezli bir okulun değerlendirmesinin güven iklimine dayalı olması ve güç hiyerarşisinin baskı aracı olarak kullanılmadığı bir ortamda gerçekleşmesi gerektiğine dikkat çekti. Öntaş, verinin bir baskı aracı değil de var olan durumun değerlendirilmesinde bir araç olarak görülmesinin ve çoklu verinin değerlendirme sürecine dahil edilmesinin kritik olduğuna işaret etti. Çıkan sonuçlara dair iyileştirici bir eylem planının geliştirilmesinin önemini vurguladı. 

Teorik bilgi paylaşımının ardından Öntaş, etkileşimli atölye çalışmaları gerçekleştirdi.   Atölye çalışmalarında, öğretme sistemi ve öğrenme sistemi kavramlarının katılımcılardaki çağrışımları üzerinden bir tartışma ortamı oluşturuldu. Çalıştıkları kurum doğrultusunda, öğrenme merkezli bir anlayışı merkezine alabilmek için nasıl bir yol izlemeleri gerektiğine dair yöneticilerin fikirleri ele alındı. 

Tartışma konularının ardından bunların nasıl politikaya dönüşeceğine odaklanan Öntaş, politika geliştirme sürecinde “Neredeyiz?”, “Buraya nasıl geldik?”, “Nereye gidiyoruz?”, “Nereye gitmeliyiz” ve “Nasıl gideriz?” sorularının önemine dikkat çekti.  Öntaş, bu sorular ışığında yapılacak bir değerlendirmenin çıktısı olarak öğrenme ve veri temelli yıllık değerlendirme raporunun hazırlanmasının gerekliliğine değinerek soru-cevap bölümünün ardından eğitimi sonlandırdı. 

Enstitü Sosyal, öğrenme merkezli okul ortamlarının yaygınlaşması için eğitim paydaşları ile çalışmalarına devam edecek.